Met haar 60 miljoen inwoners is Ethiopië een land met unieke culturen en traditionele gebruiken. Trots op het feit dat zij nooit een echte kolonie zijn geweest. De koffieceremonie, waarmee gasten worden verwelkomd en bedelaars, overal bedelaars. Maar ook schitterende landschappen met helaas veel bodemerosie.

Een land met een jaartelling die circa 7 jaar achter loopt op de onze. Een land waarin het jaar dertien maanden telt, dertien maanden zon! De klok loopt 6 uur verschillend met de onze want.... de dag begint wanneer het licht wordt (0 uur) en eindigt wanneer het donker wordt (12 uur).

Maar ook het eerste afrikaanse land dat op de olympische spelen goud won en het enige afrikaanse land met een eigen alfabet. Een land waar al Christenen waren voordat dit in Europa zo was, waar de Islam werd geaccepteerd voordat het Midden-Oosten dit deed. Maar ook de bakermat voor de Rastafari. Een uniek land met vele gezichten.

Onderwijs

Het onderwijs in Ethiopië is gratis maar er zijn wel kosten voor inschrijving, boeken en uniformen. Het Ethiopische onderwijs is tot groep 10 algemeen en in groep 1 tot en met 4 worden de lessen in de lokale taal en het Amharic (de officiële taal) gegeven. Vanaf groep 4 worden een aantal vakken zoals natuurkunde, scheikunde en biologie in het Engels gegeven. Dit maakt dat grote delen van de bevolking bij naar school gaan niet één maar twee en soms zelfs drie nieuwe talen moeten leren. Iedereen volgt in principe de opleiding tot en met groep 10. Groep 10 wordt afgesloten met een nationaal examen. Indien het examen wordt gehaald, kunnen kinderen door leren tot en met groep 12. Kinderen met te lage cijfers worden veelal door familie aan het werk gezet (bijvoorbeeld koeienhoeden of hout sprokkelen e.d.). Als de ouders het kunnen betalen kunnen deze kinderen ook een vakopleiding gaan volgen, aan bijvoorbeeld een technische school, leraren of verpleegopleiding.

Het onderwijs in deze laatste twee jaar, groep 11 en 12, is deels in het engels. Helaas beheersen veel leraren de Engelse taal slecht, waardoor de kwaliteit van onderwijs vaak nog te wensen overlaat en veel leerlingen na groep 12 nog steeds zeer gebrekkig Engels spreken. Na groep 12 is er weer een examen. De score op dit examen bepaalt de studiemogelijkheden van een kind. Hoe hoger de cijfers hoe meer opleidingen om uit te kiezen. Voor kinderen uit achtergestelde groepen zoals de Borana, Hamar en Anuak is dit extra moeilijk, omdat zij naast hun eigen taal, Amharic moeten leren en ook nog Engels.

De Ethiopische regering heeft zelfs plannen om alleen nog maar kinderen tot de lagere school toe te laten, die al kunnen lezen en schrijven. Een kleuterschool is dan absolute noodzaak. Er is geen regulier kleuteronderwijs in Ethiopië. Dit betekent dat kinderen uit minderbedeelde gezinnen nog minder kansen krijgen om te leren, omdat de ouders de ouderbijdrage voor particuliere kleuterscholen niet kunnen opbrengen.

Na het middelbare onderwijs kunnen Ethiopische scholieren, afhankelijk van hun resultaten deelnemen aan vervolgonderwijs. Bij goede resultaten kunnen ze gebruik maken van een overheidsbeurs om een universitaire opleiding te volgen. Dit betekent dat verblijf, eten en deelname aan colleges door de overheid worden voorgefinancierd. De overheid bepaalt, afhankelijk van de de studieresultaten aan welke universiteit een student zijn of haar studie mag volgen. De overheid bepaalt ook welke studie de student gaat volgen. Een voorkeur uitspreken mag maar wordt lang niet altijd gehonoreerd. Toch kunnen succesvolle scholieren uit de zwakkere groepen meestal geen gebruik van dit voorrecht maken. Vaak ligt de universiteit waar ze naartoe mogen op meerdere dagen reizen van hun woonplaats. De kosten om bij aanvang naar de universiteit toe te reizen en een enkele keer per jaar naar huis te gaan, kunnen ze niet betalen. Evenmin als de aanschaf van eerste levensbehoeften als bijvoorbeeld een stuk zeep of het maken van kopieën voor hun studie.

Voor minder uitmuntende scholieren die geen toegang hebben tot een overheidsbeurs, is een vervolgopleiding al helemaal een illusie. Of het nu een theoretische opleiding of een vakopleiding tot timmerman of coupeuse is, zij zullen kosten voor een vervolgstudie helemaal zelf moeten opbrengen.

De meeste theoretische vervolg studies duren 3 tot 5 jaar en worden afgesloten met een afstudeer project. In het verleden moest men na de studie een aantal jaar voor de overheid werken, echter de overheid heeft niet in ieder vakgebied voldoende werk. Hierdoor kunnen de afgestudeerde jammer genoeg niet altijd direct werkervaring op doen.
Ook voor diverse vakopleidingen, zoals de twee- of driejarige lerarenopleiding, geldt dat na afronding de overheid bepaald waar de student les gaat geven om ervaring op te doen, voor een minimum salaris. Deze leerlingen worden vaak in afgelegen gebieden geplaatst waar moeilijk aan personeel te komen is. Voor particuliere vakopleidingen is dit niet het geval, wel worden overheidsscholen beter gewaardeerd dan particuliere colleges.