Februari 2024:

Met enige vertraging, mede door Covid-19, heeft ook Kidest haar diploma. Eigenlijk wilde ze heel graag apotheker worden maar het lot besliste anders. Ze heeft haar opleiding  in boekhouden recent afgerond.

Scheikunde en biologie waren altijd haar favoriete vakken, gym vond ze vreselijk.

Ze woont in de hoofdstad, haar moeder verkoopt koffie en thee op straat, ook haar vader probeert met wat daghandel zijn gezin te onderhouden. Kidest heeft 1 broertje. Haar moeder heeft vier jaar in Saudi Arabië gewerkt als huisslaaf om haar dochter en zoontje naar school te kunnen sturen. Haar gezondheid heeft hier erg onder geleden. Terwijl moeder weg was, hielp een tante Kidest met het huishouden. Tegenwoordig is moeder weer thuis.

Hopelijk vindt Kidest snel werk om zo het gezin verder te ondersteunen.

Januari 2024:

In april 2021 maken we kennis met Anastasia. Zij werd kortstondig gesponsord door een Spaanse dame, die het al snel af liet weten. Anastasia is net 30 geworden en heeft de lerarenopleiding gedaan met specialisatie in de lokale taal Chichewa en Engels. Haar eindresultaat is erg goed. Ze kijkt er nu naar uit om op een middelbare school les te gaan geven.

November 2023:

Als één van onze vrijwilligers in november de diverse projecten bezoekt, heeft ze een leuk gesprek met een zeer dankbare Luci. Luci komt uit het uiterste zuiden van Ethiopië, tijdens haar middelbare school ondersteunen wij haar gedurende 1 jaar. Later komen wij haar opnieuw tegen als ze hulp vraagt om haar studie plantkunde af te ronden. Ondertussen werkt zijn als Coordinator Bestaanszekerheid en Vrouwen Empowerment voor een lokale stichting. Zij stuurt hierbij 4 andere mensen aan. Er werken (te) weinig vrouwen binnen deze organisatie, zeker niet in een leidinggevende positie. Ze doet het heel goed. 

Wel geeft ze aan een gehoorprobleem te hebben. Haar trommelvliezen zijn gescheurd. Hierdoor heeft ze vaak hoofdpijn, is ze duizelig en hoort ze slechter. Ze hoopt op termijn te worden geopereerd. Echter haar ziektenkosten verzekering vergoed maar 1/5 deel. Hopelijk vinden wij/ zij op termijn hiervoor toch een oplossing.

Oktober 2022:

In 2010 brengt onze contactpersoon - Fr. Boniface - een meisje onder onze aandacht dat zichzelf heeft leren lezen. Ze komt uit een afgelegen bergdorpje Gorra in Borana, Ethiopië en wil graag naar school om meer uit het leven te halen dan de geiten hoeden en het huishouden. De kans om naar school te gaan krijgt ze in eerste instantie niet. 'S-avonds als ze klaar is met de geiten en het huishoudelijke werk zoekt ze andere jongeren op die wel naar school gaan en gaat in hun buurt zitten om mee te leren met het huiswerk wat deze jongeren maken.

Ze gaat steeds beter lezen en dat valt ook iemand van de lokale 'kerk' op. Hij laat haar regelmatig een lezing voorlezen. Onze contactpersoon ziet dit aan en gaat op onderzoek uit. Hij snapt niet dat dit meisje wat niet naar school gaat, veel beter kan lezen dan veel kinderen die wel naar school gaan. Hij vindt uit dat ze van deze andere jongeren leert lezen en schrijven in de lokale Borana taal. Het enthousiasme om te leren valt op en hij vraagt haar om andere kinderen kennis te laten maken met de bijbel en de verhalen uit te leggen tegen een kleine vergoeding. Na enige tijd gaat onze contactpersoon wederom naar de ouders en smeekt hen hun dochter naar school te laten gaan. Hij overtuigde hen dat hij haar voor haar werk binnen de lokale kerk een betere vergoeding kan geven als ze naar school zou gaan en zich verder zou ontwikkelen ook bijvoorbeeld in de engelse taal.  Dit geld konden de ouders dan gebruiken om iemand anders in te huren om de geiten te hoeden en de huishoudelijke taken over te nemen. Omdat ze al een stuk ouder was dan de andere kinderen in klas 1 en ze al kon lezen en schrijven, mocht ze eind klas 3 instromen.

Toen ze de basisschool succesvol afronden, kon ze naar de middelbare school in de stad en in het hostel van de lokale kerk verblijven.  Wij hebben haar door de jaren heen met schoolgeld geholpen zodat ze zich op haar studie kon focussen. Door haar goede resultaten bij het nationale examen kon ze door naar de universiteit.  Wederom met onze ondersteuning.

Nu jaren later ontmoet onze contactpersoon haar weer (hij werkt ondertussen in Zuid Soedan) - ze geeft les en besteed veel aandacht aan de rechten van meisjes, juist binnen haar gemeenschap is dit iets wat nauwelijks bestaat. 

Februari 2022:

En dan ben je bijna klaar met je studie, maar is er geen geld voor de laatste semesters en krijg je dus niet je diploma van de school. Dat overkwam Elfinesh. De afgelopen 4 jaar heeft ze in het Ethiopische Ziway gestudeerd aan het Rift Vallay College. De ouders hebben hard gewerkt om haar naar deze school te kunnen laten gaan. Als boer met een klein stukje land en nog 4 schoolgaande kinderen was dit erg ingewikkeld. Recentelijk is haar vader ziek geworden en kon haar daardoor niet verder ondersteunen. Met 100 Euro is zij door ons geholpen en ... nu dus afgestudeerd, klaar om te gaan werken.

In het verleden zijn de ouders van Elfinesh onder druk gezet om haar uit te huwelijken, omdat de ouders weigerde werd ze ontvoerd om het huwelijk te kunnen bewerkstelligen. Haar ouders wilden dit kost wat kost voorkomen en hebben haar ergens ver van huis naar school te laten gaan. Ziway is ongeveer 120 km van haar thuis (Arsi Negele). Een broer zorgde dat ze daar naast accommedatie ook te eten had. Hopelijk vindt ze nu snel werk, terug naar haar dorp is geen optie.

September 2021:

In 2018 maken we kennis met Mahlet, zij woont in de hoofdstad met haar vader en moeder. In armoede proberen zij met het bakken van ijera - Ethiopisch brood - en dit te verkopen, te overleven. Haar vader kan geen werk vinden en haar moeder gebruikt haar bakcapaciteiten om te overleven en haar dochter naar school te sturen. Voor een vervolg opleiding is geen geld. Marketing Management, een driejarige opleiding aan Admas College heeft Mahlet met onze ondersteuning kunnen volgen en afronden. Graag zou ze nog verder studeren, in Ethiopië of liever nog in het buitenland, zeker met de dreigende oorlogssituatie wordt het leven niet eenvoudiger. 

Hopelijk vindt ze snel een baan waarbij ze ook een mogelijke vervolgstudie kan betalen. Wij hebben haar een duwtje in de rug gegeven, nu aan haar om zich te bewijzen. Hopelijk kunnen wij snel melden dat dit is gelukt.

September 2021:

Meisjes worden bij de Maasai vaak gedwongen uitgehuwelijkt en besneden op het moment dat ze de basisschool af hebben.  Zo ook deze groep van 9 meisjes waarvan een aantal al zwanger door hun toekomstige (vaak veel oudere) man onder dwang en toeziend oog van haar ouders.  Tijdens bijeenkomsten over de gevaren van genitiale besnijdenis, komt onze contactpersoon regelmatig in contact met meisjes die er alles voor over hebben om het gedwongen huwelijk te ontlopen. 

Om deze meisjes de kans te geven een zelfstandig leven op te bouwen, is gekozen voor een vakopleiding tot naaister. 

Een proeftraject waarbij 9 meisjes in drie maanden leren naaien en dan onder begeleiding hun eigen naaimachine krijgen. Afgelopen week is deze cursus succesvol afgesloten en gaan de dames zelf aan de slag. Natuurlijk met de nodige begeleiding.

September 2021:

Tien jaar lang hebben wij kleuteronderwijs bij de Hamar in Zuid-Ethiopië gesteund. Dit om de kinderen van dit natuurvolk een betere start binnen het scholingssysteem te geven. Jarenlang hebben we ook jonge dames opgeleid tot gekwalificeerde kleuterleidsters . Echter doordat het een erg afgelegen gebied is, is het moeilijk om kleuterleidsters daar te behouden. Hoe mooi is het dan dat we nu de eerste dame uit dit gebied afgelopen maand is afgestudeerd als Montessori Kleuterleidster, Alemade kan nu direct aan het werk binnen haar eigen bevolkingsgroep. 

November 2020:

De Ethiopische Selamawit is 20 jaar oud en woont in zuidelijk Ethiopië. Haar oudere broer werkt als zanger in een orthodox-christelijke kerk.  Met haar jongste broer verkocht ze, om te overleven, koffie, thee en brood vanuit hun huisje. De jongere broer leerde een vrouw kennen en na een woordenwisseling is Selamawit het huis uitgezet en zetten de broer en zijn nieuwe vrouw haar opgebouwde klandizie voort. Ze stond op straat en de oudste broer hielp haar tijdelijk met eten en onderdak. 

Selamawit wil heel graag een eigen leven opbouwen, maar heeft haar school niet afgemaakt. Dat wilde ze ook niet meer nu. Ze wilde graag een eigen kapsalon starten en heeft hier recent met behulp van haar broer een cursus voor gevolgd. Toen onze contactpersoon haar inzet en motivatie zag, heeft hij ons gevraagd of wij een mogelijkheid zagen om 3 maanden huur en de inrichting te betalen. Het totale bedrag kwam afgerond op 435,- Euro.  En zie hier, vol enthousiasme is ze aan het werk, eindelijk onafhankelijk, wij wensen Selamawit een succesvolle kapsalon. 

Maart 2020:

Dit jaar heeft het Schrauwenfonds uit Roosendaal wederom aangegeven ons weeskinderenfonds te willen ondersteunen.Doel van dit fonds is weeskinderen de mogelijkheid bieden onderwijs te volgen en door te stromen van de basisschool naar middelbaar onderwijs. Daarna eventueel naar een vakopleiding of in sommige gevallen een HBO-studie. Schrauwenfonds vult voor het 4de jaar op rij een deel van de tekorten voor dit fonds aan. Wij, maar vooral de weeskinderen en jongeren in dit project zijn hier heel blij mee.